It happened, it’s still there, that’s the truth

De slavernij heeft, net als het kapitalistisch verdienmodel de mens, mentaal, emotioneel en fysiek uitgeput. Er is tijd nodig om hiervan te herstellen. Het ‘vasten’ van het lichaam en de geest is noodzakelijk want zonder een time-out leeft men gefragmenteerd. Echter, na de slavernij holocaust moest men door, ‘As if Nothing Had Happend’. But it happened, it’s still there that’s the truth.

Begaafdheid en talent

Het DMGT-model van Françoys Gagné, differentiating giftedness from talent (Gagné,2020) omschrijft begaafdheid als aangeboren, en talent als aangeleerd. Ervaringen uit de omgeving en persoonlijke patronen vormen talenten of skills. Uit verschillende theorieën wordt de indruk gewekt dat als omgevingsfactoren gunstig zijn, er ruimte ontstaat om je talent te ontwikkelen. Toch zijn er tal van voorbeelden die dit weerleggen.

Uitvindingen van slaven en hun nazaten zijn hier een voorbeeld van. De mens die leeft in een passieve staat kan zijn aangeboren talent aanspreken om te overleven. Bij sommige nazaten van de slavernij holocaust was dit het intellect, zie de talloze uitvindingen, geleerden en leiders die hieruit zijn voortgekomen. Bij anderen was hun emotionele gave krachtiger, kijk naar muzikanten, schrijvers, rappers. Sporters, atleten en dansers, hebben hun fysieke begaafdheid gebruikt om uit te blinken. Na verloop van tijd is de groep van intellecten en geleerden geslonken, wij staan vooral bekend als muzikaal en sterk atletisch, niet in staat onszelf, laat staan een groep te leiden.

Tegenwerking

Wat is er met de intellectuele groep gebeurd? Ze zijn tegengewerkt, want de nazaten van de holocaust krachtiger maken, zodat men leiders opvoed in plaats van volgers, is uit den boze. Leiders zoals:

Ze zijn voor gek verklaard, vermoord of uitgesloten. Dit kunnen we niet wegpoetsen, it happened. Drs. Filia Kramp zegt daarom terecht in haar NiNsee lezing van 2 juni jl :

“Het was nooit de bedoeling van de Nederlandse kolonisator dat de mensen die hij hun menselijkheid en waardigheid ontnam, op enig moment met elkaar een samenleving gingen vormen naar eigen gemeenschappelijk inzicht en die met eigen ambities gingen leiden voor eigen gewin”.

Trauma en onmacht gaan hand in hand

Alhoewel Suriname de route van onafhankelijkheid heeft bewandeld, deelt men dezelfde trauma als de mensen op Curaçao. Gefragmenteerd leven zonder leiderschap, ambitie en financieel voorspoed, maakt de mens passief of agressief. Het tegenwerken van begaafdheid en talent is systematisch geworden.

‘Harder werken, niet opgeven dan kom je er wel’, is maar voor een enkeling weggelegd. Wat vaak overblijft, een mens die zijn afkomst, zijn ziel niet meer herkent en tot de conclusie komt dat geld niet gelukkig maakt. Voor de meeste nazaten geldt dat het gevoel van onmacht omgezet wordt in verzet. Het gezin lijdt een gefragmenteerd bestaan, waarbij zorg en onderwijs niet toereikend is. Sociaal-maatschappelijk is er geen fundament om op te bouwen, omdat het ‘vasten’ van het lichaam en de geest’ hierin niet (h)erkend wordt.

Welzijn van de mens

De lockdown toonde ons hoe kwetsbaar de geest van de mens is. Twee jaar in huis opgesloten, met minimaal contact heeft velen radeloos gemaakt, en de naweeën hiervan zal nog jaren zichtbaar blijven. Instellingen zoals het GGZ hebben lange wachtlijsten omdat o.a. de vraag het aanbod overschaduwd. Als wij het vasten van het lichaam en de geest niet accepteren zal het desastreuze gevolgen hebben voor de mentale gezondheid, want twee jaar lockdown heeft het welzijn van de mens aangetast. Hoe zit het dan met de nazaten van de slavernij? Zij ervaren nog dagelijks uitsluiting in het onderwijs, de arbeidsmarkt en sociale kringen? Wie gaat dit allemaal oplossen?

Matriarchaat

De vrouw, niet de feministische variant, maar de matriarchale vrouw is op het wereldtoneel verschenen. Het patriarchale systeem is door feministische vrouw veelal beschermt. We zijn er in gestonken, alhoewel veel zwarte vrouwen al snel door hadden dat het feminisme niet hun veilige haven was, omdat het de zwarte vrouw totaal niet beschermde.

Een matriarchale community benoemt alles zoals het is, de vrouw zal:

• Haar eigen familiestructuur en taboe onderwerpen zoals incest bespreken
• De rol van de vrouw transformeren en zal daarom de zwarte man en vrouw op hun gedrag, hun emotionele misbruik, maar ook hun eigen kracht aanspreken.
• Binnen de community bewustwording creëren omtrent het seksualiseren van kinderen, en het verband met incest en seksueel misbruik blootleggen.
• Ouders leren dat zachte liefde in de opvoeding veilig is.
• In het bedrijfsleven, de politiek en binnen het sociaal domein verschijnen, om bestuursleden, directieleden en managers, om hun oren te slaan.

Matriarchale vrouwen zijn soldaten die op alle fronten klaar staan om deze transformatie te volbrengen. Zij gaan het gevecht aan, in zowel de buiten- als hun binnenwereld, alles wat de mens niet meer dient wordt verpulverd.

Bias

Dus waar gaan we beginnen? Alles wordt tegelijk aangepakt, de slavenmentaliteit, de master mentaliteit zowel in de geest, emotie en fysiek wordt geheeld. Want wie kunnen dit beter volbrengen, dan de dragers van onsterfelijkheid. Maar wat is ons grootste struikelblok?

Onze ‘massa’ mentaliteit naar elkaar toe, het wantrouwen, onze eigen bias, het naar beneden willen halen van de ander, ons ego in de weg laten staan van samenwerking.

Wij moeten elkaar in de ogen kijken en ondanks wat je van mij of de ander vindt samen gaan werken, en als er wat fout gaat, help elkaar om beter te worden.

Jouw investering blijft in de community en wordt minimaal 9 keer doorgegeven, want alleen wij kunnen onze eigen fundamenten gaan weder-opbouwen in het onderwijs, de politiek, de financiële wereld; het traden met elkaar, om zo het sociaal-maatschappelijk klimaat te veranderen.  It happened before, we can rebuild our community.

In deze kanteltijd kunnen wij, mits wij voor elkaar kiezen, voor altijd afscheid nemen van ons traumatisch slavernij verleden en het onbegrensd leven omarmen.